Sociaal ondersteuningsteam helpt medewerkers en vrijwilligers

14 mei 2020

Het coronavirus houdt de hele wereld al een tijdje in zijn greep en dat geeft bij veel mensen een gevoel van onduidelijkheid, onrust en angst. Marieke: "We leven in een ongewone situatie en dat geeft bij veel medewerkers en vrijwilligers spanningen, zorgen en emoties die heel begrijpelijk zijn. Collega's vanuit het hele werkveld kloppen aan het bij het sociaal ondersteuningsteam. We benaderen ook de leidinggevenden actief met het verzoek om een beroep te doen op onze ondersteuning, indien zij dit fijn vinden. Leidinggevenden zorgen uitstekend voor hun medewerkers, maar er bestaat een risico dat ze zichzelf vergeten."

Luisterend oor
Het team dat bestaat uit psychologen, geestelijke verzorgers en coaches, biedt een luisterend oor en geeft tips hoe om te gaan met alle emoties en gedachten. "Uit de gesprekken blijkt dat medewerkers die in de risicogroep vallen, zich zorgen maken over hun eigen gezondheid of ze zijn bang om anderen ziek te maken. Nu de teststraat van de Zorgboog volop ingezet wordt en er voldoende persoonlijke beschermingsmiddelen zijn, is de angst iets afgenomen."

Draagkracht
Collega's zijn ook geraakt door het verdriet van onze bewoners, velen van hen missen hun naasten. "Familieleden zijn bezorgd en zijn gedwongen om thuis te blijven, waardoor ze minder controle en nabijheid ervaren. Het afscheid van mensen die sterven, is ook soberder. Het vastpakken en knuffelen is niet meer vanzelfsprekend. Deze moeilijke situatie doet iets met zorgmedewerkers. Al veel collega's hebben gebruik gemaakt van onze ondersteuning. Met de meeste collega's voeren we een of twee gesprekken. Dat kan op afstand via videobellen of door het bezoeken van een inloopmoment op locatie. Het is ook mogelijk om een wandeling te maken, volgens de richtlijnen van het RIVM uiteraard. Ik merk dat sommige medewerkers het lastig vinden om af te schakelen. De draaglasten worden groter doordat medewerkers moeite hebben, bijvoorbeeld met het vinden van oppas voor hun kinderen. De draagkrachten worden juist kleiner, omdat mensen hun hobby's niet kunnen uitvoeren of vanwege het wegvallen van fysiek contact met vrienden en familie. Dit alles maakt dat mensen psychisch minder aankunnen."

Delen van gevoelens
"Momenteel ben ik werkzaam op de Nieuwenhof, maar normaliter ben ik de vaste psycholoog van kleinschalig wonen Someren-Eind en Zeilberg en Vitassist. Regelmatig bel ik het zorgpersoneel om te vragen hoe het gaat. Het is belangrijk dat zorgmedewerkers zich gehoord en gezien voelen. Ik heb de indruk dat mensen het fijn vinden om gebruik te maken van onze hulp en dat ze hun gevoelens van angst, boosheid, schuldgevoel en onzekerheid kunnen delen. De tips die we geven worden ter harte genomen, dat maakt het dankbaar werk."

Nazorg
Het sociaal ondersteuningsteam heeft in principe een tijdelijk karakter, maar is voorlopig nog niet uit beeld. "Ik verwacht dat we nog een hele tijd actief blijven in deze rol. We zijn nog niet van het virus af, helaas. We vinden het belangrijk om goede nazorg te bieden, zowel individuele hulp als in groepsverband, want we moeten ons afvragen hoe het gaat met collega's na deze stormachtige periode. Het zorgpersoneel bevindt zich in de overlevingsmodus; in de hectiek laten mensen hun gevoel niet of nauwelijks binnenkomen, er worden meters gemaakt, praktische zaken geregeld en de focus ligt bij het zo goed mogelijk zorgen onder moeilijke omstandigheden. Straks als de situatie weer enigszins stabiliseert, dan dalen de gevoelens ook in. Ook dan is hulp en ondersteuning wenselijk.

 

---