06 september 2016

Margo Claassen: kraamzorg verlenen is een voorrecht

De puurheid die je ziet bij jonge ouders tijdens het geboorteproces is heel bijzonder. Dat maakt dit werk zo geweldig.

Tot voor kort werkte ik als verzorgende op een pg-afdeling bij de Zorgboog waar ik een leerling begeleidde.

"Binnenkort moet ik stage lopen in de kraamzorg en ik vroeg me af of dit leuk zou zijn. Pfff, de gedachte aan al het poetsen", zei de leerling.
"Nou de kraamzorg is superleuk!", riep ik. Ik begon als vanzelf te stralen, bijna met tranen in mijn ogen. Vol enthousiasme vertelde ik aan haar wat er zo geweldig is aan het verlenen van kraamzorg.

"Het moment dat je telefoon gaat en je op weg gaat naar een nieuw gezin. Hopelijk ben je op tijd voor de bevalling. Je weet nooit hoe het gaat verlopen." "Is dat dan niet vies?", vraagt de leerling. "Nee joh, daar let je niet zo op! Tuurlijk zie je wel wat, maar daar draait niet om. Je bent er om de kraamvrouw te ondersteunen, de verloskundige, de vader en andere aanwezigen."

"Het proces naar de geboorte toe; als kraamverzorgster sta je zo dichtbij mensen. Dat je dat mag meemaken is een voorrecht. Die pure emotie, zo bijzonder! De puurheid die je dan bij de mensen ziet, maak je na die dag in het gezin niet meer mee. Het eerste telefoontje wat er gepleegd wordt naar hun dierbaren: "We zijn papa en mama". Je voelt de blijdschap, de emotie, het willen delen en de trots. Alles is zo liefdevol en zo mooi."

"En dan, na de bevalling ga je aan de slag om voor het gezin te zorgen. Voor de moeder en voor de baby. Alle emoties passeren de revue: de onzekerheid, de wijsheid, de zorgen, het vertrouwen wat een gezin in je stelt. In die acht dagen dat jij er bent leer je om de ouders op een zo´n best mogelijke manier te zorgen voor hun nieuwe kindje. Op de manier die voor de ouders het beste is, en voor jou het fijnste voelt. Dat is verantwoordelijke taak. De blijdschap, visite, persoonlijke verhalen, intens contact, je maakt alles van dichtbij mee. De blije gezichten van de ouders als je de volgende ochtend aan de deur staat, want als jij er bent komt alles weer goed. Dat maakt het plaatje compleet. En wat het poetsen betreft; dat is maar bijzaak…"

En ja, de leerling had er nu wel zin in! En ik, ik kwam thuis, zette de pc aan en schreef een sollicitatiebrief. Het was zeven jaar geleden dat ik uit dit geweldige vak stapte. Nu was het weer tijd om te doen waar mijn hart ligt."